اگر به دنبال یک لنز دوربین جدید هستید، به جای درستی آمده اید. در این مقاله، ما یک مرور کلی از همه چیزهایی که باید قبل از خرید بدانید، ارائه می دهیم. ما موضوعاتی مانند فاصله کانونی، دیافراگم و اندازه سنسور را پوشش خواهیم داد و همچنین برخی از لنزهای مورد علاقه خود را برای انواع مختلف عکاسی توصیه می کنیم. بنابراین چه یک مبتدی یا یک حرفه ای باتجربه، راهنمای خرید لنز دوربین نهایی در سال 2022 را بخوانید!
راهنمای خرید لنز: هر آنچه که باید قبل از خرید لنز دوربین بدانید
هزاران لنز دوربین در بازار وجود دارد. و برخی از آنها نام، اعداد و مشخصات گیج کننده ای دارند. در ادامه بخوانید تا یاد بگیرید چگونه همه چیز را درک کنید.
فاصله کانونی
من قبلاً در این پست با جزئیات در مورد این موضوع نوشتم. خواندن آن را به شدت پیشنهاد می کنم.
برای انتخاب لنز مناسب، هرچه فاصله کانونی (عدد قبل از میلی متر) بیشتر باشد، لنز زوم بیشتری خواهد داشت. البته، کمی پیچیده تر از این است. اطلاعات بیشتر را می توانید در پست ذکر شده در بالا بیابید.
فواصل کانونی مختلف در شرایط مختلف کاربردهای متفاوتی دارند. همه چیز به انتخاب لنز مناسب برای نیازهای خاص شما بستگی دارد. از خود بپرسید که در حال حاضر از کدام لنز بیشتر استفاده می کنید و دوست دارید از چه لنزهایی عکس بگیرید. این به شما ایده خوبی از نوع لنزی می‌دهد.
در اینجا لیستی از محدوده فاصله کانونی است که از پست من در مورد فاصله کانونی گرفته شده است.
زاویه بسیار عریض (14-24 میلی متر)
این لنزها اغلب اقلام تخصصی در نظر گرفته می شوند. محدوده اغلب به عنوان بخشی از لنز کیت گنجانده نمی شود.
آنها زاویه دید وسیعی ایجاد می‌کنند که ممکن است مخدوش به نظر برسند. این به این دلیل است که چشمان ما به دیدن در این محدوده عادت ندارند.
لنزهای زاویه باز و فوق عریض برای قرار دادن خود در مرکز همه چیز هستند، نه فقط وارد کردن کل یک صحنه.
این لنزها مخصوصاً برای پرتره مناسب نیستند زیرا چشم انداز را به قدری افزایش می دهند که گاهی اوقات ویژگی های صورت غیر طبیعی به نظر می رسد.
لنزهای چشم ماهی، که به خاطر پرسپکتیو به‌طور مشخصی تحریف‌شده‌شان مورد توجه قرار گرفته‌اند، زیرمجموعه‌ای از لنزهای فوق‌واید هستند. فاصله کانونی یک لنز دایره ای معمولی چشم ماهی می تواند تا 8 میلی متر باشد.
زاویه باز (24-35 میلی متر)
اینجاست که اکثر لنزهای کیت برای دوربین های فول فریم شروع می شوند. 24 میلی متر تقریباً نقطه ای است که در آن اعوجاجی که به نظر می رسد سمت تصویر کشیده می شود، غیرطبیعی به نظر نمی رسد.
آنها به طور گسترده توسط عکاس خبرنگاران برای مستندسازی موقعیت ها استفاده می شوند. آنها به اندازه‌ای گسترده هستند که ضمن حفظ یک نگاه واقع‌بینانه، بسیاری از زمینه‌ها را در بر گیرند.
استاندارد (35-70 میلی متر)
در این محدوده، در حدود 45 تا 50 میلی متر، لنز آنچه را که چشمان ما می بیند، بازتولید می کند (به استثنای دید محیطی).
من شخصاً دوست دارم از این محدوده هنگام عکسبرداری در خیابان استفاده کنم. یا در یک محیط نزدیک با دوستان مانند میز شام یا میخانه.
یک لنز استاندارد مانند 50 میلی‌متر f/1.8 یک افزودنی عالی و ارزان برای دوربین شما است. نتایج عالی ارائه خواهد کرد.
لنزهای پرایم فاصله کانونی ثابتی دارند—این لنزها نمی توانند زوم کنند. آنها همیشه نتایج بهتری نسبت به لنز کیت شما ارائه می دهند. آنها با یک هدف واحد ساخته شده اند. و آنها یک کار را خوب انجام می دهند نه چند کار را ضعیف.
تله فوتو کوتاه (70-105 میلی متر)
این محدوده جایی است که لنزهای کیت تمایل دارند متوقف شوند. در عوض، شما وارد محدوده لنزهای تله فوتو و پرتره پرتره (حدود 85 میلی متر) می شوید.
این محدوده خوبی برای لنزهای پرتره است. پرسپکتیو طبیعی لنز، چهره را از پس‌زمینه جدا می‌کند، بدون اینکه آن را کاملاً ایزوله کند.
تله فوتو (105-300 میلی متر)
این طول ها بسته به نوع دوربینی که استفاده می کنید متفاوت است. شایان ذکر است که اکثر کاربران دوربین دارای دوربین سنسور برش هستند. این بدان معنی است که اندازه سنسور کوچکتر است و تصویر را برش می دهد.
عکسی که با سنسور برش 50 میلی‌متری گرفته می‌شود، بیشتر شبیه به 75 میلی‌متر خواهد بود - زوم‌تر.
لنزهای کیت معمولاً بین 18 تا 55 میلی متر در لنزهای سنسور کراپ متغیر هستند. این لنزها روی یک دوربین فول فریم قرار نمی گیرند.
اگر به دنبال ارتقاء به تجهیزات حرفه‌ای هستید، همچنان می‌خواهید فاصله کانونی را تا جایی که می‌توانید نزدیک به آن پیدا کنید. قرار دادن لنز تا 24 میلی متر باعث از بین رفتن بسیاری از زوایای بازتر می شود.
اگر بعید است که در آینده نزدیک به یک دوربین حرفه ای فول فریم ارتقا دهید، اکیداً پیشنهاد می کنم لنز را به یک لنز سنسور برش با کیفیت بالاتر ارتقا دهید.
دیافراگم سمت راست
هنگام خرید لنز، دیافراگم می تواند یک چیز گیج کننده باشد. طبق معمول، من یک مقاله عمیق دارم که همه چیزهایی را که باید بدانید به شما می گوید.
هرچه این عدد کمتر باشد (مثلاً f/1.4 یا f/2)، دیافراگم بازتر است. و هرچه نور بیشتری به لنز اجازه ورود بدهد.
هنگام خرید یک لنز، باید سعی کنید این عدد را تا جایی که می توانید بدون از دست دادن فاصله کانونی مورد نظر خود کم کنید.
لنزی که من بیشتر استفاده می کنم 24-70 میلی متر f/2.8 است. این به این دلیل است که به من امکان زوم خوب و حداکثر دیافراگم بسیار گسترده را می دهد. این بدان معنی است که می توانم بارهای زیادی از نور را به لنز وارد کنم و به عمق میدان کم برسم.
لنز من f/2.8 است. مهم نیست که کجا فوکوس می کنم، باز هم می توانم دیافراگم را روی f/2.8 تنظیم کنم. این کاری نیست که بتوانید با هر لنز قدیمی انجام دهید.
یک لنز کیت معمولی Canon دارای علامت f/3.5-5.6 است. این بدان معنی است که حداکثر دیافراگم در سراسر محدوده زوم تغییر خواهد کرد. لنز در f/3.5 در 18 میلی‌متر، باریک به f/4 در 24 میلی‌متر، سپس f/5 در 39 میلی‌متر و در نهایت f/5.6 در 47 میلی‌متر خواهد بود.
این استاپ ها به تدریج نور کمتری را با اختلاف کلی 1 1/3 استاپ به لنز وارد می کنند. این به این معنی است که f/5.6 کمتر از نیمی از مقدار نور را به عنوان f/3.5 وارد لنز می کند.
همانطور که می بینید، هنگام عکاسی در نور کم، این واقعاً شما را عقب نگه می دارد. من به طور کامل توصیه می‌کنم اولین ارتقایی که هنگام خرید یک لنز جدید به دنبال آن هستید، ارتقایی است که اجازه می‌دهد حداکثر دیافراگم بازتر بدون تغییر در طول فاصله کانونی باشد.
بیشتر بخوانید: